LAT-relaties, Mafia markten en Corporate Social Responsibility

Het semester is weer begonnen en voor mij is het een beetje een vreemd semester. Ik heb om te beginnen maar één vak. Wel een groot vak, een zogenaamde "Forschungspraktikum" waarin ik een groot onderzoek ga doen om vast te oefenen voor mijn Masterthesis. Aangezien ik in mijn vorige Master kwalitatief onderzoek heb gedaan (lees: interviews in het veld van de Belizeaanse politiek) leek het me leuk nu een poging te wagen het kwantitatief aan te pakken. De komende maanden zal ik als een nerd diep de statistische hel van SPSS induiken. Mijn onderwerp: LAT relaties (Living Apart Together). De beschikbare database van een survey van de Verenigde Naties die we gaan gebruiken laat dit namelijk zeer goed toe. LAT is naast 'getrouwd' en 'samenwonend' een nieuwe relatievorm ontstaan (of pas erkend) in de 2e helft van de 20e eeuw maar nog amper onderzocht. Ik ken deze vorm echter al sinds mijn jeugd, want mijn moeder woont samen met haar nieuwe vriend al jaren zo (Mam, je bent een innovatie!).

Omdat ik bang ben me een beetje te vervelen met steeds maar een specifiek onderwerp volg ik ook een college over Corporate Governance and Corporate Social Responsibility aan de faculteit van Business and Economic en ga ik de seminar Mafia Market and State Failure bijwonen. Daarin gaan we de Siciliaanse en Russische mafia onderzoeken en vergelijken, als een alternatief voor nationale en internationale organisaties die extreem succesvol zijn en het falen van de staat goed weten uit te buiten. Cool!

Het semester zal echter kort zijn, want op 20 januari vlieg ik 1700 kilometer omhoog naar het lieflijke stadje Umeå in Zweden. Ooeoee ik kan niet wachten! Geen uitlaatgassen meer, geen brutale BWM's, geen gebroken glas op elke straathoek, geen junkies en irritante hipsters meer. Maar ook geen Eva-Maria meer, of een Christina, of een Relika. Geen fantastisch appartement met gerenoveerd balkon meer en niet meer elke seconde een super tof feest, gallerie opening, museum rondleiding, flashmob, internationale spreker op de Freie Universität of halve liters bier van de tap voor 2 euro. Ach, je kunt niet alles hebben ;)

Dan is Sebas ondertussen bijna klaar met zijn meesterstuk. Op 31 oktober is de deadline en op 5 november de uitreiking van de meesterbrief. Het gaat snel! Zoals beloofd, hieronder een kort filmpje van het bureau zoals het er enkele dagen geleden uitzag. Eerst zie je rechts op de tafel de bovenkant liggen (meer dan 2 meter breed!) en dan laat Sebas het laatje zien in het onderstuk dat straks aan de rechterkant van het bureau komt. Wat hebben we toch een lol met het laatje haha.

Wieder zurück in Berlin

Ik ben dit weekend weer thuis gekomen uit Nederland. Het was een heerlijk weekje, ik heb leuke dingen gedaan en vond het super fijn om iedereen weer te zien. Ik ben hier gelijk maar gaan stappen, niet bij Yaam, maar een super gave "Balkan Beats" party in Kreuzberg. Balkan is hier mega populair, beetje zigeuner-achtige muziek met de raarste remixes. Wel errug goed dansbaar!

Sebas is ondertussen al ver gevorderd met zijn meesterstuk, het ziet er fantastisch uit. Ik zal de volgende keer wat foto's posten. Op 5 november studeert hij af als Meister Tischler, klaar met school (wat hem betreft voorgoed). Ik sta op het punt te beginnen met het 3e semester van mijn master, het verdiepingssemester. Ik ga er lekker een jaar over doen, want een deel van de vakken ga ik in Zweden doen. Daar heb ik uitgezocht: Global Sociology, Sociology of Culture, Qualitative methods for the Social Sciences en... Webdesign! Ik wou toch ook wel iets hips doen in het überhippe Zweden. Nog 3 en een halve maand en dan zit ik in het vliegtuig naar het hoge, hoge noorden.

De zomer heeft het ondertussen ook opgegeven en het is hier gelijk 10 graden kouder geworden. Helaas zijn de mannen voor mijn balkon er nog steeds (er staat al 2 maanden een enorme steiger voor ons huis, met daarop een hoop Turken die langzaam verven goed onder de knie hebben) en is het daardoor nog net iets donkerder binnen. Ik weet niet of ik al weer klaar ben voor de Berlijns winter, maar ik denk niet dat hem dat iets uitmaakt.

Vandaag ga ik nog even vrolijk bureaucratisch worstelen op de universiteit (ik heb een overzicht van mijn punten tot nu toe nodig voor Zweden, dit blijkt echter de Heilige Graal te zijn, oftewel niet te verkrijgen), dan naar het Ethnologisch museum en vervolgens weer capoeira, jee! Grappig, de docent komt uit Brazilie en daar betekent 'ai!' blijkbaar 'goed zo!'. Ik denk elke keer echter toch dat ik het onwijs fout doe 'ai ai ai!'

Dan was ik donderdag met Saranne in Movie Park Germany en ik wilde jullie deze fantastische foto in de meeste enge achtbaar ever niet onthouden. Verder hebben we trouwens onwijs veel lol gehad, dank je wel voor het super verjaardagscadeau grote zus!