Masters of the Dataset

Vorig weekend zijn Sebas en ik romantisch een weekendje weg geweest, naar Rügen, een eiland in het noorden van Duitsland. Via Groupon hadden we 3 nachten in een strandhotel geboekt, met halfpension en leuke extras. Hoogtepunt van het weekend was een ritje in de Razende Roland, een oude trein die nog op het eiland rijdt. We zijn naar een jachtkasteel in de bossen gereden, om daar de kasteel toren te beklimmen. Er was helaas niets te zien, want het gehele weekend was het eiland gehuld in een dikke mist. Het was best apart, alsof we in een soort capsule waren geplaatst en op een andere planeet waren beland. De planeet van de eeuwige mist en mysterieuze oranje besjes overal. Ondanks de kou hebben we toch gebruik gemaakt van de gratis fietsen van het hotel en lekker rond gefietst op het eiland, met gemiddeld 100 meter zicht. Op zondag zijn we via zonnig Stralsund weer terug naar de bewoonde wereld gegaan, lekker uitgerust en met een lichte kater van de fles sekt die we op de kamer gevonden hadden. Ik heb de foto's van het weekend in een Picasa album geplaatst, mocht je het leuk vinden om een kijkje te nemen >

Ik ben op de uni ondertussen begonnen met het voorbereiden van mijn dataset in SPSS (Statistical Package for Social Sciences). Het is nu de bedoeling dat ik de dataset zo bewerk dat ik straks precies die variabelen tot mijn beschikking heb die ik in mijn analyse wil meenemen. Voorbeeldje: ik neem alleen respondenten mee die al minstens 6 maanden lang een LAT relatie hebben. Echter geeft de dataset alleen informatie over het jaar en de maand waarin de relatie begon en het jaar en de maand waarop het interview is gehouden. Door een complexe formule heb ik nu het jaartal en de maand omgezet naar een totaal aantal maanden dat verlopen is tussen 1900 en het begin van de relatie evenals vanaf 1900 en het moment dat het interview is gehouden. Vervolgens heb ik hiervan het verschil genomen en SPSS opdracht gegeven alle respondenten eruit te gooien waarbij het eindresultaat kleiner is dan 6. Pffff, ik begin er al van de te dromen, al die cijfertjes, en vergeet soms dat er mensen achter zitten. Onze docent stuurde ons deze week een email, met het volgende bemoedigende bericht:


"Dear students,

as I went from project to project yesterday, helping you with the recoding, I saw that you are all facing very similar problems. You are trying to reshape the data in a way that you need it for your particular question, but sometimes the nasty data doesn't seem to cooperate with you. Instead variables don't come out the way you want them to or cases seem to vanish.

However, if you work with such a complex dataset for the first time, this is absolutely normal. You should understand the present stage as a fight, at the end of which you will be masters of the dataset and it will do what you want. Until then, when you are puzzled, always go back to where the trouble began, and try to find the error. In the end you will succeed."

Haha ik voel me net Luke Skywalker die advies krijgt van Yoda. Wie had gedacht dat statistiek zo diep kon zijn?

Meesterstuk

Dit is een heel bijzondere blogpost. Het is namelijk geschreven aan een heel bijzonder bureau. Een meester-designer-bureau met een marktwaarde van 18.000 EUR wel te verstaan. Het is een beetje eng, want ik ben als de dood een krasje te maken. Het geheel staat nu ook best wel raar in onze woonkamer, de oude IKEA spulletjes kunnen hun jaloezie en argwaan maar met moeite verbergen. "Ej, psst, wat doet die gast hier? Moet je em zien staan, met zijn ronde kanten, en glad geoliede fineer van Europese walnoot. Wat een uitslover, met die streeploos geverfde lades, die bijna uit hun schuilplaatsen gelanceerd worden met een lichte druk op de voorkant. En over die roestvrijstalen voet zal ik het maar niet hebben, is dat hip tegenwoordig ofzo?"

Haha, grapje natuurlijk. Het is een fantastisch meubel geworden, gemaakt door mijn vriendje, de Meester meubelmaker. Afgelopen weekend was de uitreiking van de meesterbrief en de designprijs (die hij helaas niet heeft gewonnen). Op een klein detail na (Sebas heeft nog één examen te gaan, begin december) is hij zo goed als klaar met de opleiding. En ik ben mega trots! Dit weekend waren zijn vader, stiefmoeder, stiefzus, de man van zijn stiefzus en hun 6 weken oude baby op bezoek om het te vieren. We hadden een huis vol en zijn op zaterdag met zijn allen naar de Handwerkskammer getogen om alle meesterstukken te bewonderen. En gratis worst en bier natuurlijk. Niemand leek het vreemd te vinden dat dit al op het buffet stond, ook al was het pas half 12 's ochtends. Was ik bijna even vergeten dat ik in Duitsland woon...

En dan hier zoals beloofd, wat foto's van het meesterstuk:

Hier nog hard aan het werk

Ambachtelijke verbindingen, gemaakt met de Japanse zaag ernaast

Op het podium (in het witte shirt)

Met zijn vader (kun je het zien?), zijn stiefmoeder en stiefzus op de roltrap

Dit is em dan :)