donderdag 15 december 2011

Aftellen

Het zit erop, 2011 is bijna voorbij. Het was een mooi jaar. Dit keer niet van land veranderd, maar wel van wereldbeeld. Daarvoor hoef je niet altijd te reizen, simpelweg je perspectief veranderen is al genoeg. Door mijn studie heb ik de afgelopen 2 semesters mijn grenzen verlegd en is mijn wereldkaart op zijn kop gezet.

Voor de kerstdagen ben ik in Nederland geweest, wat een erg fijne tijd was. Drie kerstdiners op een rij met alle families in Brabant en daarna nog een goede dag in Berlijn met mijn ouders. Nu ben ik ondertussen aan het aftellen. Nog 5000 woorden en dan is mijn paper af. Nog 9 uur en dan is het jaar voorbij. Nog 12 nachtjes slapen en dan komt Sebas terug uit Belize. Nog 23 nachtjes slapen en dan vliegen we al naar het hoge noorden. Op dit moment gaat de zon om 14u onder daar, en komt deze pas om 9.30u op. Beetje extreem, gelukkig is er op het moment dat wij aankomen alweer gemiddeld 6 uur daglicht. Wat het misschien een beetje goedmaakt, is dat we tot ongeveer maart het Noorderlicht kunnen zien!

Ik zou bijna vergeten ook nog een beetje van dit moment hier te genieten. Buiten knalt het al flink, met tussendoor af en toe een ambulance sirene. Er staat een fles sekt op het balkon koel te worden en ik heb bij de Turk om de hoek sterretjes gekocht. Helaas zijn er geen oliebollen te verkrijgen, die kennen ze niet echt. Ja, Berliner bollen, die kun je per treetje kopen, maar dat is het toch nét niet.

Ik ga straks het nieuw jaar inluiden met mijn goede vrienden in Berlijn. Zeven uur later kan ik dan op Skype ook Sebastian een fijn 2012 wensen, in Belize lopen ze een beetje achter ;) Ik wil graag iedereen, ongeacht de tijdzone, alvast een hele mooie jaarwisseling wensen, einen guten Rutsch ins neue Jahr, un próspero año nuevo and a happy new year! Doe voorzichtig met het vuurwerk en geniet van de avond en de mensen om je heen!

Tot volgend jaar!
Liefs, Daphne

donderdag 24 november 2011

Masters of the Dataset

Vorig weekend zijn Sebas en ik romantisch een weekendje weg geweest, naar Rügen, een eiland in het noorden van Duitsland. Via Groupon hadden we 3 nachten in een strandhotel geboekt, met halfpension en leuke extras. Hoogtepunt van het weekend was een ritje in de Razende Roland, een oude trein die nog op het eiland rijdt. We zijn naar een jachtkasteel in de bossen gereden, om daar de kasteel toren te beklimmen. Er was helaas niets te zien, want het gehele weekend was het eiland gehuld in een dikke mist. Het was best apart, alsof we in een soort capsule waren geplaatst en op een andere planeet waren beland. De planeet van de eeuwige mist en mysterieuze oranje besjes overal. Ondanks de kou hebben we toch gebruik gemaakt van de gratis fietsen van het hotel en lekker rond gefietst op het eiland, met gemiddeld 100 meter zicht. Op zondag zijn we via zonnig Stralsund weer terug naar de bewoonde wereld gegaan, lekker uitgerust en met een lichte kater van de fles sekt die we op de kamer gevonden hadden. Ik heb de foto's van het weekend in een Picasa album geplaatst, mocht je het leuk vinden om een kijkje te nemen >

Ik ben op de uni ondertussen begonnen met het voorbereiden van mijn dataset in SPSS (Statistical Package for Social Sciences). Het is nu de bedoeling dat ik de dataset zo bewerk dat ik straks precies die variabelen tot mijn beschikking heb die ik in mijn analyse wil meenemen. Voorbeeldje: ik neem alleen respondenten mee die al minstens 6 maanden lang een LAT relatie hebben. Echter geeft de dataset alleen informatie over het jaar en de maand waarin de relatie begon en het jaar en de maand waarop het interview is gehouden. Door een complexe formule heb ik nu het jaartal en de maand omgezet naar een totaal aantal maanden dat verlopen is tussen 1900 en het begin van de relatie evenals vanaf 1900 en het moment dat het interview is gehouden. Vervolgens heb ik hiervan het verschil genomen en SPSS opdracht gegeven alle respondenten eruit te gooien waarbij het eindresultaat kleiner is dan 6. Pffff, ik begin er al van de te dromen, al die cijfertjes, en vergeet soms dat er mensen achter zitten. Onze docent stuurde ons deze week een email, met het volgende bemoedigende bericht:


"Dear students,

as I went from project to project yesterday, helping you with the recoding, I saw that you are all facing very similar problems. You are trying to reshape the data in a way that you need it for your particular question, but sometimes the nasty data doesn't seem to cooperate with you. Instead variables don't come out the way you want them to or cases seem to vanish.

However, if you work with such a complex dataset for the first time, this is absolutely normal. You should understand the present stage as a fight, at the end of which you will be masters of the dataset and it will do what you want. Until then, when you are puzzled, always go back to where the trouble began, and try to find the error. In the end you will succeed."

Haha ik voel me net Luke Skywalker die advies krijgt van Yoda. Wie had gedacht dat statistiek zo diep kon zijn?



woensdag 9 november 2011

Meesterstuk

Dit is een heel bijzondere blogpost. Het is namelijk geschreven aan een heel bijzonder bureau. Een meester-designer-bureau met een marktwaarde van 18.000 EUR wel te verstaan. Het is een beetje eng, want ik ben als de dood een krasje te maken. Het geheel staat nu ook best wel raar in onze woonkamer, de oude IKEA spulletjes kunnen hun jaloezie en argwaan maar met moeite verbergen. "Ej, psst, wat doet die gast hier? Moet je em zien staan, met zijn ronde kanten, en glad geoliede fineer van Europese walnoot. Wat een uitslover, met die streeploos geverfde lades, die bijna uit hun schuilplaatsen gelanceerd worden met een lichte druk op de voorkant. En over die roestvrijstalen voet zal ik het maar niet hebben, is dat hip tegenwoordig ofzo?"

Haha, grapje natuurlijk. Het is een fantastisch meubel geworden, gemaakt door mijn vriendje, de Meester meubelmaker. Afgelopen weekend was de uitreiking van de meesterbrief en de designprijs (die hij helaas niet heeft gewonnen). Op een klein detail na (Sebas heeft nog één examen te gaan, begin december) is hij zo goed als klaar met de opleiding. En ik ben mega trots! Dit weekend waren zijn vader, stiefmoeder, stiefzus, de man van zijn stiefzus en hun 6 weken oude baby op bezoek om het te vieren. We hadden een huis vol en zijn op zaterdag met zijn allen naar de Handwerkskammer getogen om alle meesterstukken te bewonderen. En gratis worst en bier natuurlijk. Niemand leek het vreemd te vinden dat dit al op het buffet stond, ook al was het pas half 12 's ochtends. Was ik bijna even vergeten dat ik in Duitsland woon...

En dan hier zoals beloofd, wat foto's van het meesterstuk:

Hier nog hard aan het werk

Ambachtelijke verbindingen, gemaakt met de Japanse zaag ernaast

Op het podium (in het witte shirt)


Met zijn vader (kun je het zien?), zijn stiefmoeder en stiefzus op de roltrap
Dit is em dan :)




woensdag 26 oktober 2011

LAT-relaties, Mafia markten en Corporate Social Responsibility

Het semester is weer begonnen en voor mij is het een beetje een vreemd semester. Ik heb om te beginnen maar één vak. Wel een groot vak, een zogenaamde "Forschungspraktikum" waarin ik een groot onderzoek ga doen om vast te oefenen voor mijn Masterthesis. Aangezien ik in mijn vorige Master kwalitatief onderzoek heb gedaan (lees: interviews in het veld van de Belizeaanse politiek) leek het me leuk nu een poging te wagen het kwantitatief aan te pakken. De komende maanden zal ik als een nerd diep de statistische hel van SPSS induiken. Mijn onderwerp: LAT relaties (Living Apart Together). De beschikbare database van een survey van de Verenigde Naties die we gaan gebruiken laat dit namelijk zeer goed toe. LAT is naast 'getrouwd' en 'samenwonend' een nieuwe relatievorm ontstaan (of pas erkend) in de 2e helft van de 20e eeuw maar nog amper onderzocht. Ik ken deze vorm echter al sinds mijn jeugd, want mijn moeder woont samen met haar nieuwe vriend al jaren zo (Mam, je bent een innovatie!).

Omdat ik bang ben me een beetje te vervelen met steeds maar een specifiek onderwerp volg ik ook een college over Corporate Governance and Corporate Social Responsibility aan de faculteit van Business and Economic en ga ik de seminar Mafia Market and State Failure bijwonen. Daarin gaan we de Siciliaanse en Russische mafia onderzoeken en vergelijken, als een alternatief voor nationale en internationale organisaties die extreem succesvol zijn en het falen van de staat goed weten uit te buiten. Cool!

Het semester zal echter kort zijn, want op 20 januari vlieg ik 1700 kilometer omhoog naar het lieflijke stadje Umeå in Zweden. Ooeoee ik kan niet wachten! Geen uitlaatgassen meer, geen brutale BWM's, geen gebroken glas op elke straathoek, geen junkies en irritante hipsters meer. Maar ook geen Eva-Maria meer, of een Christina, of een Relika. Geen fantastisch appartement met gerenoveerd balkon meer en niet meer elke seconde een super tof feest, gallerie opening, museum rondleiding, flashmob, internationale spreker op de Freie Universität of halve liters bier van de tap voor 2 euro. Ach, je kunt niet alles hebben ;)

Dan is Sebas ondertussen bijna klaar met zijn meesterstuk. Op 31 oktober is de deadline en op 5 november de uitreiking van de meesterbrief. Het gaat snel! Zoals beloofd, hieronder een kort filmpje van het bureau zoals het er enkele dagen geleden uitzag. Eerst zie je rechts op de tafel de bovenkant liggen (meer dan 2 meter breed!) en dan laat Sebas het laatje zien in het onderstuk dat straks aan de rechterkant van het bureau komt. Wat hebben we toch een lol met het laatje haha.




maandag 10 oktober 2011

Wieder zurück in Berlin

Ik ben dit weekend weer thuis gekomen uit Nederland. Het was een heerlijk weekje, ik heb leuke dingen gedaan en vond het super fijn om iedereen weer te zien. Ik ben hier gelijk maar gaan stappen, niet bij Yaam, maar een super gave "Balkan Beats" party in Kreuzberg. Balkan is hier mega populair, beetje zigeuner-achtige muziek met de raarste remixes. Wel errug goed dansbaar!

Sebas is ondertussen al ver gevorderd met zijn meesterstuk, het ziet er fantastisch uit. Ik zal de volgende keer wat foto's posten. Op 5 november studeert hij af als Meister Tischler, klaar met school (wat hem betreft voorgoed). Ik sta op het punt te beginnen met het 3e semester van mijn master, het verdiepingssemester. Ik ga er lekker een jaar over doen, want een deel van de vakken ga ik in Zweden doen. Daar heb ik uitgezocht: Global Sociology, Sociology of Culture, Qualitative methods for the Social Sciences en... Webdesign! Ik wou toch ook wel iets hips doen in het überhippe Zweden. Nog 3 en een halve maand en dan zit ik in het vliegtuig naar het hoge, hoge noorden.

De zomer heeft het ondertussen ook opgegeven en het is hier gelijk 10 graden kouder geworden. Helaas zijn de mannen voor mijn balkon er nog steeds (er staat al 2 maanden een enorme steiger voor ons huis, met daarop een hoop Turken die langzaam verven goed onder de knie hebben) en is het daardoor nog net iets donkerder binnen. Ik weet niet of ik al weer klaar ben voor de Berlijns winter, maar ik denk niet dat hem dat iets uitmaakt.

Vandaag ga ik nog even vrolijk bureaucratisch worstelen op de universiteit (ik heb een overzicht van mijn punten tot nu toe nodig voor Zweden, dit blijkt echter de Heilige Graal te zijn, oftewel niet te verkrijgen), dan naar het Ethnologisch museum en vervolgens weer capoeira, jee! Grappig, de docent komt uit Brazilie en daar betekent 'ai!' blijkbaar 'goed zo!'. Ik denk elke keer echter toch dat ik het onwijs fout doe 'ai ai ai!'

Dan was ik donderdag met Saranne in Movie Park Germany en ik wilde jullie deze fantastische foto in de meeste enge achtbaar ever niet onthouden. Verder hebben we trouwens onwijs veel lol gehad, dank je wel voor het super verjaardagscadeau grote zus!


woensdag 21 september 2011

Deadlines


Mijn laatste bericht was weer een tijdje geleden. Ik leef nog! Helaas zit ik wel tot over mijn oren in de paperstress. De deadline nadert en blijkbaar heb ik dat nodig want nu begin ik pas echt vorderingen te maken met schrijven. Nog een week te gaan. Onderwerpen: "Uitdagingen bij onderzoek naar geluk tussen culturen", "De relatie tussen inkomen en geluk" en "Part-time werkende vrouwen in Nederland" (dat zijn er veel trouwens, zo'n 76% van de werkende vrouwen in Nederland doet dit part-time, oftewel minder dan 34 uur per week. Komt blijkbaar doordat de feministische revolutie thuis nog steeds niet helemaal is doorgebroken, het huishouden is nog steeds 'vrouwenwerk'...).

Verder is er niet zoveel gaande, ik zit vooral veel in de bieb te schrijven. Ik doe wel nog steeds capoeira (en heb nog steeds elke week mega spierpijn, wat een sport!) en ben gisteravond begonnen met een nieuwe ronde Spaanse les. Af en toe werk ik ook nog even bij Zalando. Daar heb ik de afgelopen week nieuwe medewerkers getraind in een call-center. Ik heb gehoord trouwens dat we momenteel zo'n 4000 orders per dag ontvangen uit Nederland! We zullen hier dus wel iets goed doen. Mocht je interesse hebben in 20% korting, ik heb een code voor vrienden en familie, laat me het weten als je die wilt ontvangen.

Hoe gaat het in Nederland allemaal op dit moment? Ik ga het zelf snel ontdekken! Ik heb er erg veel zin in weer even naar NL te komen, de laatste keer was met pinksteren en *poef* de zomer is voorbij. Ik kan wel genieten van de herfst, als de lucht fris-krakend aanvoelt 's ochtends en je omhoog kijkt en beseft dat de blaadjes aan de bomen opeens niet zo groen meer zijn. Mijn nieuwe winterbooties staan al op me te wachten (ben vast begonnen met het samenstellen van een 'Zweden-wat-is-het-hier-godvergeten-koud-outfit) en de verwarming in ons appartement hebben we van de week voor het eerst getest.

Sebas zit momenteel ook in de stress, want hij is van de week begonnen met het bouwen van zijn meesterstuk. Het wordt een enorm bureau, uit walnoothout en roestvrijstaal en hij heeft 6 weken de tijd voor dit megaproject. Hierna voor hem nooit meer school, begin november is hij al klaar. Het plan is dan ook momenteel dat hij mee gaat naar Zweden, werkervaring opdoen in het land van minimalistisch design en natuurlijk IKEA. Maar op dit moment zijn we 2 stresskippen in de Wipperstraße. Gelukkig hebben we een heerlijk weekendje Leipzig achter de rug:

Beetje scheef (de foto), maar wel romantisch

zaterdag 3 september 2011

Heen en weer

Lol met de Tausch
Het is 'paper-schrijf-tijd'. Mijn tentamen uitslagen zijn allemaal binnen (een 2,0 en twee 1,7's) en het programma voor het nieuwe semester is alvast bekend gemaakt. Toch moet ik voor 30 september nog 3 papers inleveren á 3000 woorden. Het valt wel mee, maar het is ook net te lang om wat voor je uit te typen. Tussendoor probeer ik een beetje van mijn vakantie genieten. Gisteravond had ik een Kleidertausch georganiseerd met vriendinnetjes. Iedereen had kleren meegebracht die niet meer passen, of niet meer leuk zijn, we hebben alles door de kamer verspreid en na het openen van een fles wijn begon de modeshow! Het was erg hilarisch af en toe, maar ook zeer geslaagd en iedereen is naar huis gegaan met wat leuke nieuwe items. Grappig om te zien wat voor de een niets meer waard is, voor de ander een schat blijkt te zijn. De rest ga ik doneren, gewoon door het in een van de honderden kledingcontainers van Humana of het Heilsarmee te gooien.

Uitzoeken maar

Voor het volgende weekend staat een weekendje Leipzig op de planning, samen met Sebas. Daar wilden we al een tijdje heen en het is vlakbij. Gesticht in 1165 heeft het een mooie geschiedenis achter zich en het staat bekend als het 'centrum van de boekdrukkunst' en de op één na oudste universiteit van Duitsland (1409). Hopelijk krijgen we een beetje goed weer, want daar is de laatste tijd werkelijk geen peil op te trekken hier. De ene dag regent het en is het amper 12 graden, de volgende dag heb je je warme jas maar aangetrokken en loop je te puffen in de 26 graden en volle zon.

Dan heb ik trouwens ook 'ganz spontan' een treinkaartje naar Nederland geboekt. Op 29 september reis ik weer richting het westen en steek om 13u de grens over. Ik ga eerst naar Amsterdam en dan richting Brabant. Ik denk dat ik tot ongeveer 6 oktober blijf en het lijkt me leuk iedereen weer te zien! Ik heb gehoord dat de pepernoten alweer in de winkel liggen, dat Wilders de koningin uit de regering wil hebben en dat Zalando in Holland's Next Topmodel haar opwachting maakt. Kan ik nog iets anders schokkends verwachten of ben ik zo wel weer een beetje bij?


donderdag 18 augustus 2011

Peripatetisch

Laatst kwam ik dit woord tegen: peripatetisch. Oorspronkelijk heeft het begrip verwezen naar Aristoteles en zijn filosofische school en het betekent zoveel als "rondreizen, wandelend, zwervig". Het is een beetje blijven hangen. Gisteren heb ik op de universiteit mijn acceptatie van mijn Erasmus-plaatsing in Zweden ingeleverd en nu is er geen weg meer terug: op 23 januari 2012 begint voor mij het zomersemester aan Umeå University in Noord-Zweden. Ik ga in het "buitenland" studeren. Hoewel er binnen de grenzen van de Europese Unie eigenlijk geen buitenland meer bestaat, daarvoor moet je toch echt het "fort Europa" verlaten tegenwoordig.

Ik ben er nog niet uit waar deze rusteloosheid nu eigenlijk vandaan komt. Het lijkt wel dat hoe meer ik over de wereld leer, in mijn studie of daarbuiten, hoe meer ik ervan wil gaan zien. En blijkt trouwens, las ik gisteren in Psychologie Magazine (thanks Mar!), dat meer dan eenderde van de Nederlanders weleens aan emigreren denkt en elk jaar wel 40.000 Nederlanders de stap zetten. Ik ben dus niet de enige met een draaikont en eigenlijk hebben we het altijd al gedaan. Nederland heeft altijd zijn grenzen verlegt en hoewel dit ons ver heeft gebracht, heeft het helaas ook desastreuze gevolgen gehad voor sommige gebieden in de wereld waarvan de verkenners, en beleidsmakers erachter, vonden dat we er recht op hadden...

Het magazine artikel geeft trouwens ook aan dat de helft van de emigranten na 7 jaar alweer terug naar Nederland verhuist. Want vertrekken is één ding, maar ergens echt aarden iets heel anders. Dat schijnt weer minstens 2 tot 5 jaar te duren. Wil jij weten of je het lang zou uithouden in het buitenland? Je kunt op de site van Psychologie Magazine een test doen >

Op 1 oktober woon ik alweer een jaar in Berlijn en is het vervolgens bijna weer tijd om door te trekken. Tijd dus voor een bezoekje aan Berlijn mocht je de stad nog willen zien samen met een 1-jarige local ;) Het appartement gaan we onderverhuren, de spullen laten we achter. In Umeå heb je niet meer nodig dan een paar goede wandelschoenen en een Zweeds woordenboek. Moet ik mijn blog maar veranderen naar Daphne Var är du? in plaats van Wo bist du? Ik heb er zin in!!!

“The world is a book and those who do not travel read only one page” 
St. Augustine




zondag 7 augustus 2011

Dingen

Tijdens de verhuizing is weer eens goed duidelijk geworden welke spulletjes we hebben. Alles een keertje in een doos stoppen, naar beneden dragen, in een vrachtwagentje door de stad rijden en vervolgens 3 verdiepingen naar boven sjouwen, maakt je goed bewust van hoeveel het is. We hebben eigenlijk niet veel, extreem weinig moet ik zeggen, maar dat is ook bewust zo. Je zou het minimalistisch kunnen noemen, maar na een aantal keer verhuizen is het ook puur praktisch. Eens bewust gaan kijken naar wat je allemaal bezit, verzameld, koopt, consumeert, je huis binnenbrengt en vervolgens weggooid of recycled. Ik werd ooit flink aan het denken gezet bij het zien van het volgende filmpje: The Story of Stuff, en sindsdien ben ik gaan downsizen.

Neemt niet weg dat ik nog steeds erg kan genieten van het kopen van spulletjes. De selectie criteria zijn alleen een stuk strenger geworden. Alleen wat zeer praktisch, liefst multifunctioneel is, of extreem mooi en/of met emotionele waarde beladen is krijgt een plekje in ons huis. Het moet vervolgens ook binnen het budget passen en wanneer het reeds in geproduceerd hoeft het ook niet nieuw gekocht te worden. We leven op een planeet met beperkte middelen en de 'Westerse wereld' consumeert reeds veel meer dan proportioneel rationeel. 

Berlijn is voor dat soort denken gelukkig de stad bij uitstek. Je kunt de deur niet uit of je struikelt over een vlooienmarkt (wij hebben er een letterlijk om de hoek, een permanente vlooienmarkt welteverstaan) en de stad is arm en creatief genoeg om voor alles wat nog functioneert, of juist niet, een plekje te vinden. Vergeleken met Nederland is hier iets veel minder snel afval. En als je er goed over nadenkt, dan bestaan afval sowieso niet. Jij bent ervan af, maar het is er nog steeds. Het ligt op een afvalhoop en drijft ergens ver weg in de oceaan. Nog een depressieve, maar eye-opening documentaire: Addicted to Plastic. Waarom zijn we in godsnaam ooit begonnen met het produceren van dit spul? Ohja, om geld te verdienen.

Mmm misschien woon ik ondertussen te lang tussen de rechtsdraaiende, geitenwollensokken-dragende, kritisch politiek geëngageerde, Karl Marx aanbiddende Berlijners en begin ik op ze te lijken. Maar denk er eens over na; over onze consumptie patronen, onze afval gewoontes, over die coffee-to-go met een plastic deksel terwijl je deze toch zittend in het café opdrinkt, over het gemak dat we over de jaren heen gecreëerd hebben en niet meer zonder kunnen, maar waar onze oma's nog nooit van hadden gehoord of gedroomd. Heb je het echt echt echt nodig, of ben je volgende week al vergeten dat je het eigenlijk wilde hebben?

"Be the change you wish to see in the world"
Gandhi

zondag 24 juli 2011

Gaan om terug te komen?

Het is voorbij, de tentamens zijn achter de rug. En als het goed is, zijn dit ook de allerlaatste tentamens van mijn leven geweest. In het volgende semester gaan we een grote onderzoekspaper schrijven en daarnaast nog twee kleinere papers. En daarna blijft alleen mijn Masterthesis nog over. Maar geen tentamens meer. Ergens vind ik het wel jammer, maar goed, ik kan altijd nog een derde master gaan doen mocht ik het echt gaan missen. Oh, en trouwens, ik weet natuurlijk niet hoe het programma in Zweden eruit gaat zien. Misschien slaan ze ons daar wel om de oren met tentamens. Vorige week ontving ik namelijk het nieuws dat mijn aanmelding voor het Erasmus programma is geaccepteerd en ik mag me bij de universiteit in Umea gaan aanmelden!! Zweden, här kommer jag! ("here I come").

Ondertussen ben ik vandaag ook nog even een jaartje ouder geworden. We hebben het gisteravond gevierd met een te gek huisfeest. Ik heb nog nooit zoveel flessen wodka op een keukentafel zien staan en aan het eind van de avond waren ze allemaal leeg. Het is altijd handig Poolse vriendinnetjes te hebben. Tot verdriet van de buren hebben we tot 2u staan springen en dansen op muziek van DJ Johannes, de beste vriend van Sebas. Het huis was een chaos vanochtend, maar het was het waard. Het was een heerlijke avond vol vrienden, muziek en wodka natuurlijk ;) Voor wat foto's, zie hier >

Nu moet ik aan het idee gaan wennen dat ik zomervakantie heb. De komende 10 weken geen college's meer, maar lekker in ons nieuwe huisje aan mijn drie te schrijven papers gaan zitten zwoegen. Mijn ouders zijn op dit moment op bezoek en we gaan een paar dagen door Berlijn struinen. Ik ontdek nog steeds nieuwe leuke kanten van de stad, telkens als er iemand op bezoek komt. En eerlijk gezegd, nu we dit fantastische appartement hebben en ik eindelijk een beetje aan de stad begin te wennen, klinkt het idee hier misschien wel een tijdje te blijven steeds beter. Ook misschien kan ik beter zeggen: om hier steeds weer naar toe terug te komen...

"Dickes B, home an der Spree,
im Sommer tust du gut und im Winter tut's weh.
Mama Berlin - Backsteine und Bezin
Wir lieben deinen Duft, wenn wir um die Häuser ziehn"
(Dickes B - van Seeed >)

donderdag 14 juli 2011

Tentamentijd

Het is tentamen tijd! Na de verhuisstress ben ik zo in de studeerstress gerold en ik probeer mijn hoofd koel te houden. Het eerste tentamen is al achter de rug; afgelopen dinsdag om 8.30u 's ochtend's (!) heb ik 8 kantjes over Cultural Differences and Similarities in the European Union geschreven. De 'zachte' kant van onze samenleving.

Volgende week maandag heb ik Global and Regional Transformations. Door dat vak is het afgelopen semester mijn hele wereld op zijn kop komen te staan. De geschiedenis van Europe en de rest van de wereld in 14 weken. Waarom ziet de wereld er, met al zijn ongelijkheden en conflicten, er vandaag de dag eigenlijk zo uit? Hoe komt het dat grote delen van de wereld zo arm zijn, 'onontwikkeld' en hebben wij het in het 'Westen' zo goed? Welke rol heeft Nederland eigenlijk gespeeld in de globale geschiedenis?

Dan vind mijn laatste tentamen op vrijdag 22 juli plaatst: Social Structure of European Societies, oftewel de 'harde' kant :) Over de tikkende demografische tijdbom in Europa, immigratie issues, politieke ontwikkelingen en een hele hoop grafieken en tabellen.

Na dat tentamen is het semester zo'n beetje voorbij. Op 30 september heb ik nog 3 papers in te leveren, maar dat duurt nog wel even :) Eerst maar eens een beetje van de zomer genieten, mijn verjaardag vieren en die laatste dozen uitpakken.

donderdag 23 juni 2011

Dynamische tijden

We gaan verhuizen! Per 1 juli! Het is allemaal erg snel gegaan, maar we hebben er zin in. Volgende week donderdag gaan we onze spulletjes weer eens een keer in dozen stoppen en naar een nieuwe plek verslepen. De Wipperstraße 25 om precies te zijn. Net toen we hadden bedacht dat we toch maar in Mariendorf blijven wonen voorlopig zijn we via via via getipt op dit appartement dat vrij zou komen. Het is iets groter dan wat we nu hebben, maar niet duurder (oke, 5 euro per maand meer dan). De jongen die het verlaat kon het feesten in Berlijn niet meer aan en gaat terug naar zijn thuisland Zwitserland om iets aan zijn studie gedaan te krijgen en geld te verdienen. Het huisje heeft mooie houten vloeren, hoge plafonds en zo'n mooie grote ingangshal met mozaik aan de wanden. Een typisch Berlijnse woning zoals we die wilden hebben!! Wie komt er binnenkort een kijkje nemen? :)

Pfff weet je wat er trouwens gisteravond is gebeurd? Toen ik om 19u thuiskwam van mijn werk bij Zalando stond Sebas me in de hal beneden op te wachten. Op zijn sokken en met een hele donkere blik in zijn ogen. Toen hij namelijk een uur daarvoor het vuilnis buiten wou gaan zetten is de deur voor dat hij het wist achter hem dichtgewaaid door de tocht. En de sleutel lag natuurlijk binnen. Normaal zou het niet zo'n groot probleem zijn, ware het niet dat ik net een paar weken terug mijn sleutel verloren ben. Daar stonden we dus, buitengesloten. Dat is echt een %&*& gevoel!

Na een rondje om het huis om te kijken of we echt niet ergens naar binnen konden klimmen (helaas, 3 hoog is toch echt te hoog) zijn we naar onze woonvereniging gelopen, die om de hoek zit. Tot overmaat van ramp begon het net ook nog eens keihard te regenen, met bakken uit de hemel. Stonden we daar, Sebas op zijn doorweekte sokken, allebei zonder sleutel. Ze vonden het wel grappig daar geloof ik. Maar behulpzaam waren ze ook. Er zat helaas niet anders op dan de sleuteldienst te bellen. De beste man kwam na een half uurtje al langsrijden, stak een stokje tussen de deur en 'klik' hij was weer open. Nogal vervelend was dat we daar vervolgens 120 euro voor mochten af rekenen. En dat doet pijn...

Dan nog een goed nieuwtje als afsluiting, want Sebastian heeft vorige week zijn theorie tentamen gemaakt en gehaald! Zijn praktijktentamen heeft afgelopen week plaatsgevonden en is ook redelijk goed gegaan. Nu kan hij even relaxen, om straks aan zijn meesterstuk te gaan beginnen. Het wordt een bureau en ik zal binnenkort de ontwerpschetsen posten.

Dan, omdat het vandaag 23 juni is, en precies 27 jaar geleden dat mijn lieve grote zus Saranne is geboren nogmaals voor haar: HARTELIJK GEFELICITEERD!! Helaas kon ik deze mijlpaal niet bijwonen, maar ik gedachten was ik er natuurlijk wel. Dikke kus voor mijn super zus!

Samen op Tempelhof Airport - oktober 2010

vrijdag 10 juni 2011

Even in mijn vaderland

Hier een kort berichtje vanuit (het niet zo zonnige) Vught. Gisteravond laat ben ik aangekomen en door mijn vader en Truus van het station in Den Bosch gehaald. De treinreis was lang, ik ben er totaal niet goed in zo lang stil te zitten. Ik ga dan draaien op mijn stoel en wil mijn benen strekken. 7,5 half uur is ook niet niks!

Deze ochtend kwam gelijk het 'officiële' gedeelte van mijn bezoek, want de mijn letselschade vertegenwoordiger en een dame van Achmea zijn langs gekomen. De verzekering van het bedrijf waardoor ik op 1 december 2009 ben aangereden heeft EINDELIJK aansprakelijkheid erkent. Wat heeft dat lang geduurd zeg! Het is fijn om ook van hen te horen dat ik inderdaad niet gek ben en dat híj tegen míj is aangereden. Die 6 weken thuis met pijnlijke revalidatie daarna is niet door eigen schuld ontstaan.

Om de zaak nu echt af te ronden zal er eerst nog medische informatie moeten worden opgevraagd. Wellicht heb ik door de breuk een 'kans op vervroegde artrose' ofwel slijtage aan het bot. Dit kan een arts beter inschatten, dus ik zal binnenkort eens een expert gaan opzoeken in Berlijn. Verder heeft de verzekering al een voorschot overgemaakt, wat nu heerlijk op mijn spaarrekening staat.

Verder is het fijn weer even in Nederland te zijn! Het is kort, ik blijf tot maandag, maar ik ga Vught, Boxtel, Tilburg en Eindhoven aandoen. Fijn dat alles zo lekker bij elkaar in de buurt ligt. Mijn eerste rauwe haring heb ik al naar binnengewerkt en ik ga straks maar eens een lekker biertje opentrekken met mijn papa. De zon is net toch even doorgebroken hier en de tuin van Truus staat er prachtig bij.

Een fijn pinksterweekend gewenst allemaal! xxx Daphne

donderdag 2 juni 2011

Zomer

Lekker, het is zomer. Naar de uni fietsen met de zon op mijn gezicht, een frisse bries in mijn haar en slippers aan mijn voeten. Plak benen op de stoelen in college, liefst zo dicht mogelijk bij het raam voor wat frisse lucht. Tussenuren op het gras voor de universiteit, met slappe koffie uit de automaat en een zelfgemaakte salade van thuis. Artikelen lezen op mijn balkon, met de benen omhoog en een biertje dat roept in de koelkast.

Hoe ver weg kan de winter zijn?

Ondertussen kabbelt het semester verder en komen de tentamens in zicht. En dat terwijl ik nog niet een al mijn punten van het vorige semester binnen heb! Tot nu toe nog niets teruggekregen onder de 2 (gut), dus dat gaat goed. Onze 'klas' begint elkaar nu ook echt goed te leren kennen. Buiten de college's om zijn er veel activiteiten, barbecues, stapavonden, huisfeesten en park-hang-middagen.

Toch heb ik ook veel zin om volgend weekend weer even in Nederland te zijn. Helaas moet ik daarvoor weer eerst 7 uur in de trein zitten, maar aan het eind wacht mij dan een fijn Nederlands treinstation met een AH to-go en Nederlandse teksten op de borden. Hoewel ik ondertussen zo aan het Duits gewend ben dat het niet meer 'buitenlands' is, blijft het toch een andere taal. Ik spreek, buiten mijn dagjes Zalando, geen Nederlands hier. Ik heb Latin Jazzdance in het Duits, colleges in het Engels, en lees momenteel een boek in het Spaans. Beetje verwarrend af en toe.

Dit weekend ga ik er weer met mijn nieuw fiets op uit, richting Potsdam en het merengebied daarachter. Hopelijk houd het warme weer aan en kunnen we tussendoor lekker het water in springen.

Een fijn zomers weekend gewenst iedereen!

zondag 22 mei 2011

Je kunt niet alles hebben

Jeetje het was vandaag wel 27 graden hier, warm en benauwd. Ik had gisteravond een verjaardag van een studiegenootje uit Singapore, Lulu, die het bij haar thuis vierde. Samen met haar zit ik tegenwoordig op Latin Jazz Dance, met invloeden uit de salsa, samba en hip hop. Het is een leuke les en heel wat anders dan Ierse dans! Na de verjaardag zijn we met een paar naar Yaam vertrokken, mijn favoriete club in Berlijn. Het staat voor Young African Art Market en meestal draaien ze reggea, dancehall of hiphop. Overdag kun je er beach volley ball spelen, of aan het strand aan de Spree hangen. Helaas is Yaam in gevaar, omdat er plannen zijn de hele Spree-oever om te toveren in een medialand, vol hoge kantoorgebouwen en chique woningen. Hiertegen zal (uiteraard) heftig worden geprotesteerd en ik ben ook zeker van plan op 9 juli gezellig mee te protesteren, zoals een goede Berlinerin betaamt. 

Nu is het alweer zondagavond en de week staat te beginnen. We zitten nu alweer bijna op de helft van dit semester, echt niet te bevatten (nicht zu fassen!). Ik heb al een van de drie presentaties die ik moet houden achter de rug, afgelopen dinsdag. Het ging over de veranderende rol van de vrouw in de samenleving en hoe de welvaartsstaat zich daaraan moet aanpassen. We krijgen in Europa namelijk te weinig kinderen momenteel. Dit is voor beleidsmakers een groot probleem, aangezien het met een kleinere beroepsbevolking lastig zal worden de steeds ouder wordende pensioengerechtigden te ondersteunen. Bovendien blijkt dat vrouwen de kinderen ook best willen hebben, maar dit eenvoudigweg niet gecombineerd krijgen met een full-time carrière. 

Dan had ik afgelopen week ook even een heimwee dipje. Ik woon ondertussen alweer bijna 8 maanden in Berlijn, veel langer dan ik ooit ben weggeweest. Met elke keuze die je maakt in het leven, vallen andere opties weg en dat kan soms benauwend voelen. En hoewel ik mijn studie fantastisch vind en ik enorm geniet van mijn leventje hier in Berlijn, vind ik het erg jammer dat ik daarnaast niet ook de belangrijke mensen in mijn leven in de buurt kan hebben. Maar ach, Nederland is toch helemaal niet zo ver bedacht ik toen en ik heb gelijk een treinkaartje naar huis geboekt. Van donderdagavond 9 juni tot maandagmiddag 13 juni zal ik weer op Nederlands grondgebied zijn. Laat het me weten als je dat weekend in de buurt van Vught, Tilburg of Eindhoven bent, want ik wil iedereen graag weer zien.

Ondertussen is het hier flink begonnen met onweren en ik ga de ramen maar eens dichtdoen. Fijne zondagavond nog allemaal en hopelijk tot snel!

De buitenruimte met strand bij Yaam

donderdag 5 mei 2011

Thuis van huis

Hoewel ik natuurlijk een soort persoonlijke Koninginnedag heb gehad, voelde ik afgelopen zaterdag toch wel een milde spijt dat ik niet in Nederland was. Ik was online naar radio538 aan het luisteren, live vanaf het museumplein en wou ik dat ik erbij had kunnen zijn! De week werd nog nationalistischer (oei, hier in Duitsland is dat woord trouwens echt taboe, het voelt raar het te typen) want gisteren heb ik het Nederlandse nieuws gekeken, met de ceremonie op de Dam en de 2 minuten stilte. En dan is het vandaag bevrijdingsdag! Het is toch echt goed dat Nederland daar elk jaar weer even bij stil staat en vervolgens de vrijheid viert.

Hier gaat alles zijn gangetje. Mijn 2e semester is ondertussen goed onderweg en ik vind de vakken nog steeds interessant. Toch zijn Sebas en ik ook al verder aan het plannen. Ik kan met de Erasmusbeurs van de EU een semester in het buitenland doorbrengen en mijn Master programma heeft afspraken met de universiteit van Umeå, in Zweden. Zweden stond altijd al op ons lijstje van landen waar we heen willen en dit is een fantastische kans. Je voelt hem al aankomen: ik ga een tijdje in het buitenland studeren. Waarom ook niet he? En eerlijk gezegd voelt Berlijn steeds meer als thuis. De u-bahn heeft geen geheimen meer voor me, ik kan met mijn ogen dicht naar de uni fietsen en ik weet precies waar mijn favoriete yoghurt staat in de supermarkt om de hoek. Mensen zijn maar gewoonte dieren.

Hoewel ik Berlijn wel steeds weer met een frisse blik zie als er iemand op bezoek komt en ik alles mag laten zien. Met Tedje ben ik een weekend lang van hot naar haar gerend: het Holocaust monument, Checkpoint Charlie, het Mauerpark, de Praterbiergarten, de Branderburger Tor, Museuminsel en natuurlijk mijn persoonlijke favoriet, de Brezelbar. Het was een super weekend en wat hebben we geboft met het weer! Helaas zit er tegenwoordig bij elk weerzien een afscheid aan vast...

Ik hoop dat het bij jullie allemaal goed gaat en hoor graag was da in der Niederlande los ist. Wisten jullie trouwens dat de New Kids Turbo film hier razend populair is? >


donderdag 21 april 2011

Blij van binnen en naar buiten

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar op woensdag 13 april, zo omstreeks 17.36u 's middags, is mijn naam afgelezen van een kaartje door een heuse lakei ("Mevrouw Gehrels, Master Studente European Societies") en mocht ik naar voren lopen waar de Hare Majesteit Koningin Beatrix, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Willem Alexander en Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima op een rijtje op me stonden te wachten. Ze hebben me een voor een de hand geschud en begroet terwijl ze me recht in de ogen keken.

In de rij van te voren hadden we het erover gehad wat je op zo'n moment tegen de Koningin zegt. Gewoon 'hallo' leek ons een beetje ongepast, maar 'goedemiddag majesteit' een hele mond vol voor zo'n kort moment. En eerlijk gezegd toen het zover was heb ik geen woord kunnen uitbrengen. Vooral van Máxima was ik helemaal ondersteboven. Die keek me aan met die intense stralende blik van haar, alsof ze er al de hele dag op had gewacht mij te ontmoeten. Toen ik wegliep voelde ik me net een bakvis van 13 die zojuist haar allergrootste idool had aangeraakt. Het was heel, heel erg bijzonder.

Na de voorstel ronde kwamen de Hoogheden in de receptie ruimte voor een drankje en een praatje. Er werd wijn uitgedeeld, en schalen met haring, bitterballen en kaasblokjes, inclusief prikkertjes met een Nederlandse vlaggetje. Het enige wat ik kon was staren naar ze, niet bevattend dat ik daar zo naast mocht staan, deze vreemde officiële mensen. Aan het einde heeft de Koningin een speech gegeven en zongen we het Wilhelmus. Met een brok in mijn keel dacht ik aan Nederland, wat toch altijd mijn thuisland zal blijven, waar ik ook terecht ga komen op deze wereld.

Foto's mochten we helaas niet maken, maar dit filmpje geeft wel een beeld van het staatsbezoek:



Wellicht dat door dit event mijn Nederlands bloed net even iets harder is gaan stromen. Het kan ook door het mooie weer komen dat zo opeens over Berlijn heen is gevallen. Of het kwam simpelweg doordat mijn rechter rem het opeens heeft begeven, net nu mijn linker weer gemaakt was. Maar ik had opeens besloten dat ik niet meer ga wachten op het geld dat ik nog als schadevergoeding voor mijn gebroken enkel zou moeten ontvangen en dat ik nú een nieuwe fiets wil.

Met Saranne was ik toevallig al langs een tweedehands winkel gelopen waar ik een mooie fiets had gezien en die kon ik niet meer uit mijn hoofd krijgen. Hij zag er nog gloednieuw uit, met goede vering in de voorvork en goede kwaliteit onderdelen. Vanmiddag heb ik Sebas meegesleept en met zijn zegen de fiets gekocht. Ik ben zo blij! We hebben gelijk een test rit naar huis gereden (mijn oude fiets staat nu eenzaam ergens in Prenzlauerberg...) en het was alsof ik vloog! Ik ben er helemaal gelukkig mee en heb mijn nieuwe Hercules gelijk veilig opgeborgen in de kelder. Dit weekend wordt een grote test want we gaan op fietstocht naar een biologische boerderij in Ihlow, een gat hier in de buurt. Kijken of we daar wat bio-eieren kunnen vinden ;)

Een fijn paasweekend gewenst!

Mijn nieuwe fiets!

dinsdag 12 april 2011

Lentekriebels

Het zomersemester van mijn studie is gisteren begonnen en gelijk in volle gang. Drie nieuwe modules, met drie hoorcolleges en drie werkgroepen, nieuwe onderwerpen die voor mij nog volledig onbekend zijn, maar waarvan ik niet kan wachten mijn tanden erin te zetten. Sociale ongelijkheid, globalisering, culturele verschillen en zelfs een seminar in het Duits: Werte und Wertewandel (waarden en waarden veranderingen). Ik heb ongeveer 2 maanden om me voor te bereiden op een presentatie in het Duits van 30 minuten. Leek me wel een mooie uitdaging ;)

Dan is het morgen zover voor mijn ontmoeting met de Koningin. Ik heb een chique outfit geleend van een vriendinnetje (ik zal foto's maken!) en heb alvast een oefenrondje op mijn pumps gemaakt. Als student in Berlijn zijn kleren al vrij snel te netjes, de meesten lopen rond in kapotte jeans en afgetrapte gympies, dus in de kokerrok met nette blouse voel ik me totally overdressed. Maar niets te gek voor onze Koningin!

Afgelopen dagen hebben we hier trouwens prima weer gehad! Zonnig, met af en toe een winderige dag tussendoor. Saranne was hier en we hebben eigenlijk de hele week alleen maar een beetje relaxed Berlijn verkend. Koffie in Kreuzberg, een beetje shoppen in Prenzlauerberg, stappen in Friedrichshain en natuurlijk naar huis in het fantastische Mariendorf. De volgende delegatie uit Nederland komt er ook alweer aan, want Tedje komt vrijdag aan voor een weekendje Berlijn. Het is heerlijk om mijn stad en mijn leven hier te kunnen laten zien!

Fietsen in Dresden!
Maar omdat Duitsland meer heeft dan alleen Berlijn, zijn Sebas en ik er ook op uit geweest. Eerst een weekendje Dresden, dat hier 2 uur vandaag ligt. Een hele mooie groene stad, veel oude gebouwen, veel kastelen en wijngaarden langs de Elbe waar je ter plekke een glaasje frisse Riesling kan krijgen. We hadden fietsen gehuurd en hebben 2 dagen lang rond getoerd. Dat fietsen was ons zo bevallen dat we afgelopen zondag eropuit zijn getrokken om de omgeving van Berlijn te verkennen. Na 30 kilometer hebben we een ijsje gehaald en de S-bahn terug naar de stad genomen.

Actieve dagen dus en we hebben er nog veel meer gepland. De lente geeft me de kriebels en ik kan niet anders dan naar buiten. In mijn ogen is winter het alleen waard omdat aan het eind van de lange koude tunnel de krokusjes op je staan te wachten. De bomen lopen uit, de vogels fluiten weer en alles zoemt en ruist van het leven. Lang leve de lente!

vrijdag 1 april 2011

Dit is geen grapje!

Het was een zware bevalling, maar gisteren heb ik mijn 3 papers netjes voor de deadline naar mijn docenten opgestuurd. Het was een raar moment, een beetje een anti-climax na zoveel weken zwoegen. PDF-je maken en op verzenden klikken...

Ik heb gelukkig nog een weekje de tijd om bij te komen, voor het nieuwe semester alweer begint. En, goh, de zon schijnt buiten, het is opeens lente geworden in Berlijn! Overal krokusjes, narcissen, kinderen die weer buiten spelen, heerlijk! Vandaag zat ik helaas de hele dag binnen bij Zalando, maar morgen ga ik lekker met Sebas naar Dresden voor een weekendje weg. En komt maandag Saranne, my big sis', langs voor een weekje Berlijn. Dat wordt gezellig!

Dan... ik ontving deze week een hele chique envelop in de bus. Geadresseerd aan "De Weledele Vrouwe Mevrouw D.V. Gehrels Studente Master European Societies", met daarin de volgende boodschap:

"In opdracht van Hare Majesteit de Koningin heeft Harer Majesteits Ambassadeur de eer 'Mevrouw D.V. Gehrels' uit te nodigen voor een ontvangst voor de Nederlandse gemeenschap ter gelegenheid van het staatsbezoek van Hare Majesteit de Koningin aan Zijne Excellentie de Heer C.W.W. Wulff, President van de Bondsrepubliek Duitsland en Mevrouw B. Wulff op Woensdag 13 april 2011 in de Akademie der Künste"


Waaah ik ga, echt waar, de Koningin van Nederland ontmoeten!

Hoe dat zo? Mijn supervisor bij Zalando heeft toevallig bij de Nederlandse ambassade in Berlijn gewerkt en had ons getipt voor een open registratie om je aan te melden voor dit event. De koningin komt voor een staatbezoek, maar wil ook graag Nederlanders ontmoeten die in Berlijn leven. En ze neemt Alexander en Máxima mee! VET!

Bij de uitnodiging zat een brief met allerlei handige tips voor als je de Hare Majesteit gaat ontmoeten, zoals "Hare Majesteit de Koningin kunt u aanspreken met 'Majesteit' of 'Mevrouw', Zijne Koningklijke Hoogheid de Prins van Oranje en Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima met "Koninklijke Hoogheid", het maken van een reverence of buiging is niet gebruikelijk".

Kleding voorschrift is voor de dames 'middag japon', maar ik weet nog niet helemaal wat dat inhoud. Tips iemand? En ik moet ook nog even hard studeren op het Wilhelmus, waarvan het eerste couplet gezongen zal worden na de toespraak.

Oooee nog maar 12 nachtjes slapen en dan is het zover!

maandag 21 maart 2011

Actief weekend

Mmm ik zit hier lekker in de zon op ons balkonnetje. Het voelt als lente! Het afgelopen weekend is het hier fantastisch weer geweest en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Na de lange donkere Berlijnse winter kon ik wel wat vitamine D gebruiken zeg! Het was het bijna niet waard, waarom hier in de kou zitten wanneer het altijd wel ergens op de wereld 25 graden is...?

Britzer Garten
Doch, het einde is in zicht, we kunnen weer naar buiten! Ik heb vrijdag de hele dag bij Zalando gewerkt, en 's avonds een concert bijgewoond van Alberto de Paz in onze favoriete café de BrezelBar. Zaterdag hebben Sebas en ik de Britzer Garten gezocht, een stukje groen paradijs midden in Berlijn. Het is een groot park, waarvoor je entree betaald. En dat betekent geen rondhangende junkies, hondepoep en bergen afval... heerlijk! In de zomer zijn er festivals en binnenkort begint het tulpenseizoen: de Keukenhof maar dan Duits :)

's Avonds ben ik met klasgenootjes naar de Arena gegaan. Ik had geen idee waar ik aan begon, die Große 90er Mega Sause! Om half 11 stond er al een enorme rij voor het grote gebouw, en blijkbaar had het complete, mmm hoe kan ik dit politiek correct uitdrukken... het publiek was nogal, laat maar zeggen, speciaal... Het beste voorbeeld was misschien wel toen we in de rij stonden. We waren met vier, Eva-Maria uit Duitsland, Lulu uit Singapore, en Eylem uit Cyprus, lekker internationaal dus. Al snel raakten we aan de praat met wat gasten voor ons, die eigenlijk alleen Duits spraken, en SERIEUS NO SHIT aan Eva-Maria vroegen dat als zij gewoon Duits was, WAT ZE DAN MET ONS BUITENLANDERS DEED. Het werd erger, want na eerst geklaagd te hebben over de Polen die aan de oost grens van Duitsland auto's jatten sinds Polen bij de EU hoort, vroeg hij haar doodserieus of ze datzelfde probleem niet in Dortmund hadden (waar Eva-Maria vandaan komt) met de Nederlanders die auto's jatten? Het was pijnlijk.

De muziek was verder goed, met 90's kun je niet snel misgaan, maar vanwege het publiek voelde de avond meer als een antropologische expeditie dan een stapavond.

Zondag boorde de zon weer door de gordijnen heen, en ben ik gaan skaten op Tempelhof, het oude vliegveld wat nu gebuikt wordt als enorm recreatie terrein.Oude landbanen zijn perfect om lekker hard rond te gaan, en na een rondje Tempelhof ben je zo 5 kilometer verder. Het zal er naarmate het warmer wordt alleen maar drukker worden, en ik kan nu al niet wachten op de feesten die er wel eens gehouden worden.

Ondertussen heb ik ook aardige voortgang geboekt met mijn papers. Nog anderhalve week tot de deadline, moet lukken! Maar vanmiddag naar eerst naar het Pergamon, een groot museum op Museuminsel, ter ere van ons 3 jarige jubileum. Drie jaar geleden rond deze tijd hebben Sebas en ik elkaar leren kennen, op die ene avond in Faya Wata, de enige bar in San Ignacio, Belize. Drie jaar, drie landen, vijf huizen, twee studies en twee vakanties verder zitten we samen in Berlijn. Laat de lente beginnen! :)

Skaten op Tempelhof

dinsdag 15 maart 2011

Weer thuis

Na een weekje Nederland ben ik weer terug in Berlijn. Ik heb een heerlijke tijd gehad, en vond het super iedereen weer te zien! Na een tijdje in voormalig Oost Duitsland te hebben gewoond valt het me op hoe schoon en netjes alles in Nederland eigenlijk is. De straten zijn geveegd, de prullenbakken worden op tijd geleegd, openbare ruimtes zijn fris en kauwgomvrij, wat een orde! Behalve dan als net de optocht voorbij is gekomen natuurlijk, maar een week later zie je daar ook niets meer van.

Eenmaal terug wachtte mij een mooie verassing, want ik heb mijn eerste punt binnen, een 1,7! Niet schrikken, het Duitse punten systeem is een beetje anders, en loopt van 6 tot 1, waarbij een 1 Sehr Gut is, en 6, tja... niet zo goed. 1,7 is bovengemiddeld :) Verder ben ik momenteel bezig met mijn papers. Gister heb ik de eerste zo goed als afgerond, en ik ga vandaag beginnen met een paper over Monsanto, GMO (Genetically Modified Organisms) en lobby-en op het niveau van de Europese Unie.

Verder is het weer hier super de laatste paar dagen, eindelijk is die ijzige kou er een beetje af. De winter duurt dus toch niet eeuwig... Beetje jammer dat ik wel aan mijn laptop gekluisterd zal zitten de komende weken. Maar april krijg ik weer bezoek, en heb ik nog even tijd voor leuke dingen voordat Semester 2 begint!

Carnavalszondag in Eindhoven met mijn grote zus en vriendinnetjes :)

vrijdag 18 februari 2011

Vorlesungsfreiezeit

Zo dat was het dan, de tentamens zijn alweer voorbij. Het is goed gegaan denk ik. De resultaten komen over een paar weken, maar nu eerst: semesterferien!! Het zomersemester begint pas op 11 april en tot die tijd hoef ik alleen maar 3 papers te schrijven (oké, das toch wel een klus) en te genieten van mijn vrijheid!! Nederland here I come, wie gaat er mee carnavallen?! :)

Haha, wat gaat de tijd toch snel. Hoe is het met jullie allemaal in Nederland? Het voelt alweer als eeuwen geleden dat ik in Holland was, ik kan niet wachten iedereen straks weer te zien. Want ik mis jullie wel een beetje hoor, tussen alle college's, Zalando dagen, Ierse danslessen en avondjes Berlijns stappen door. Over Ierse dans gesproken; afgelopen dinsdag was de laatste les van deze cursus en na vijf weken oefenen hadden we een mooie choreografie in elkaar gezet. Mocht je het leuk vinden te zien hoe zoiets er uitziet, het filmpje staat online op een geheime plek. En jullie zijn hierbij van harte uitgenodigd een kijkje te nemen, just follow me >

Best geinig toch? Het was erg leuk in de wereld van Ierse dans te stappen, maar ik zal er niet blijven. Het zat me toch een beetje dwars dat je onder geen beding je bovenlichaam mag bewegen (armen strak en recht langs je lichaam, kin omhoog!). Doe mij maar salsa, of kick boxing, waar ik me het volgende semester in ga storten.

Wie kent Alice? Wij hebben internet thuis van haar, maar sinds ik gisteren een update heb proberen uit te voeren op de router zodat ik online kon komen met mijn iPod werkt het allemaal niet meer. Beetje irritant, niet meer online kunnen! Nu blijkt er ook zoiets te bestaan als Wifi uitzenden met je internet-telefoon, en as we speak zit ik op het internet via de Samsung Smartphone van Sebas. Het voelt een beetje nerdy, maar goed om weer verbonden te zijn. Het is voorspelt dat de generatie die nu opgroeit nog maar 2 modussen kent: slapen, en online zijn. Klinkt een beetje overdreven misschien maar ik blijf het zeggen: het internet is fantastisch.

Tot over een weekje, dan weer face-to-face ;)
Dikke kus,
Daphne

vrijdag 11 februari 2011

Pro-EU of Eurosceptisch?

Afgelopen maandag mijn eerste tentamen gehad, en het is wel goed gegaan denk ik. Beetje vreemd was de vraag formulering. Onze docent spreekt zeer slecht Engels ("and that will make a lot of fun") en zijn Engelse zinsconstructies konden soms op meerdere manieren geïnterpreteerd worden. Hij is een van de weinigen gelukkig, de rest spreekt redelijk goed Engels, maar allemaal met een leuk Duits accent natuurlijk ;)

Nu heb ik nog 2 tentamens te gaan, van Theories of Integration, en Introduction to European Integration. Het is af en toe verwarrend. De EU is een enorm complexe, soms ondoorzichtige organisatie en ik moet zeggen dat ik niet helemaal meer zo goed weet wat ik ervan vind. In het werkcollege Examples and Problems in Comparative Reserarch zijn we bezig met de data uit de Eurobarometer survey, een vragenlijst die de Europese Commissie elk half jaar onder alle leden van de EU houdt. Het bevat vragen als "Generally speaking, do you think that (your country''s) membership of the European Community (Common Market) is: a good thing, a bad thing, neither good nor bad or don't know?" en het meet eigenlijk de publieke mening van de EU bevolking.

We worden geacht hypotheses op te stellen over welke factoren een rol spelen voor steun voor de EU en Europese integratie. Zijn mensen voor of tegen, en waarom? Er bestaan verschillende theorieën over dit thema, die grof gezegd neerkomen op de volgende factoren: economisch voordeel, cognitieve mobilisatie, politieke motivatie en identiteit. Hoewel ik zelf natuurlijk voordeel heb van EU beleid (studeren in een ander EU land met behoud van stufi), redelijk goed op de hoogte ben van hoe de instituties werken (cognitieve aspect), GroenLinks redelijk positief (maar toch kritisch) is over een geïntegreerd Europa en ik mij toch best Europees voel (naast Nederlands, Brabants en een 'citizen of the world') heb ik gemengde gevoelens over het hele concept.

De Single Market heeft zeker voordelen, maar ook negatieve consequenties. De besluitvorming in de EU kan ongetwijfeld transparanter, en democratischer, maar heeft al veel verbeterd in dat opzicht. En de vrijheden die we allemaal genieten door de open grenzen en de internationale samenwerking zijn duidelijk.

Ik wil het jullie vragen. Wie van jullie is er voor de EU? Wie is sceptisch? En waarom dan? Weet je er überhaupt iets van, of heb je er nooit zo over nagedacht? Ik hoor graag jullie meningen/suggesties/ervaringen! Wie weet heb ik dan komende dinsdag ook weer wat input in de les :) Laat een berichtje achter, of reply op mijn mailtje. En mocht je vragen hebben (wil je bijvoorbeeld weten wanneer Oosterrijk lid werd van de EU, of wat er precies veranderde toen de leden overgingen van de Treaty of Amsterdam, naar de Treaty of Nice, let me know! Dit moet ik zelf namelijk aanstaande donderdag allemaal kunnen dromen...)

zaterdag 29 januari 2011

Wat doe ik hier eigenlijk?

Momenteel zit ik tot aan mijn ellebogen in de tentamenvoorbereidingen. Ik kom amper nog de deur uit, behalve om te werken of college te volgen. Ik kan nu eigenlijk overal op de wereld zijn, ik zou het verschil niet merken. Oké, ze zouden geen Duits spreken als ze aankondigen dat de U-bahn eraankomt, maar toch. Momenteel krijg ik niet zoveel mee van Berlijn, dus ik heb ook niet veel nieuws te melden hierover. Wat me wel leuk lijkt, is te vertellen wat ik hier nu eigenlijk studeer. Dat was ten slotte de hele reden om hiernaartoe te verhuizen :)

Op dit moment hebben we 3 modules, die amper iets met elkaar te maken hebben. Module 1 gaat over sociologische theorieën. En dan niet alleen de welbekende Marx, Weber en Durkheim (de klassiekers) maar het gaat verder met sociologen uit de jaren '60 tot en met mensen (mannen vaak... heel vaak trouwens!) die nu nog leven zelfs. Best gaaf, een tekst te lezen, en weten dat je die persoon als je echt graag wilt nog persoonlijk een vraag daarover zou kunnen stellen! Onze docent in dit vak, Harald Wenzel, is ook een gerennomeerde academicus, en heeft af en toe moeite zich te verlagen tot ons "jezus hoe abstract kun je het maken, daar snap ik geen bal van" niveau. Wie heeft er ooit gehoord van Talcott Parsons, Jürgen Habermas en Anthony Giddens? Als je nooit in de sociologie hebt gezeten waarschijnlijk niet. Mijn favoriet op dit moment is Niklas Luhmann, een zeer abstracte en volgens sommige zelfs pessimistische socioloog met zijn systeem theorie. Misschien komt dat wel een beetje door zijn obsessie met structuur, efficiëntie en orde...

Module 2 gaat over onderzoeksmethoden. In ons vak gebied is comparative research de logische aanpak, en hierin gaat een wereld voor me open. Al jaren (jáááren) worden er overal op de wereld gegevens (macro en micro) verzameld in allerlei landen, verzameld in openbare databases, open voor onderzoekers met een leuke hypothese. Voorbeeld is de Eurobarometer, waarin de EU al sinds 1973 de mening van Europese inwoners peilt over de Europese Unie. Een schat van informatie voor iedereen die bijvoorbeeld wil weten waarom Nederland in 2005 keihard 'NEE' riep tegen het voorstel voor de Europese grondwet (bijna 62% procent van de stemmers). Ons wordt nu geleerd hoe je met deze data werkt, wat de voor- en nadelen zijn, en hoe je de uitkomsten kan interpreteren.

Tot slot krijgen we in module 3 een Introduction in European Integration. De naam introductie zegt het al, dit zijn de basics. Wie speelde een rol bij de oprichting van de voorloper van de EU in 1951? Welke landen hebben zich in welk jaar aangesloten? (dit moet ik in de juiste volgorde weten voor het tentamen!) Welke instituties heb je in de EU, en wat zijn hun taken en verantwoordelijkheden? In hoeverre worden er beslissingen genomen tussen de verschillende landen, en in hoeverre over hun hoofden heen? En wat hebben de inwoners van Europa eigenlijk te zeggen? Dit is misschien wel de core van mijn studie, hetgeen waar we in de volgende semester het meeste op gaan voortbouwen. Goed opletten dus!

Mijn tentamens zijn op 7, 14 en 17 februari, en er is nog veel te doen. Wie zit er momenteel ook met deadlines die op je af razen? Diep ademhalen, schouders eronder, en remember:

"A thousand mile journey begins with one step. Start today."

woensdag 19 januari 2011

Een leven lang leren

De tentamens komen eraan en al mijn Kommilitonen/innen (Duitse woord voor klasgenootjes op de uni) beginnen te stressen. Ik was een beetje vergeten hoeveel druk tentamens kunnen veroorzaken. Dan doen we meestal he? We vergeten de negatieve kanten van iets veel sneller dan de positieve kanten. Gelukkig maar, stel je voor dat het andersom was. Dan hadden we een wel heel depressief beeld van ons leven voor zover dat al voorbij is. Of zouden we in dat geval juist het heden positiever beoordelen, en dus gelukkiger zijn in het nu?

Maar goed, ik probeer in ieder geval hard te focussen op de voordelen van het studeren, in vergelijking met werken bijvoorbeeld. Groot voordeel is dat ik daarbij al een referentiekader heb (lees: 1,5 jaar werkervaring). Sommige van mijn klasgenoten komen direct van een of andere Bachelor, en zijn het studeren nu al zo'n beetje zat. Klaar voor actie! Ik daarentegen zou het liefst mijn hele leven leren.

En begrijp me niet verkeerd: als ik daarmee ook geld verdien is dat helemaal niet iets wat ik wil vermijden. Leren kun je op zoveel manieren doen. Een studie is het voor de hand liggende voorbeeld natuurlijk, maar er zijn meer manieren om constant je kennis te blijven aanvullen. Een nieuwe taal leren, een nieuwe sport, een nieuwe stad/nieuw land ontdekken, leren koken, een nieuwe persoon leren kennen. Ik heb gemerkt dat ik uitermate enthousiast wordt van 'het onbekende'. Angst voor het onbekende kan je namelijk een hoop goede en leuke dingen ontzeggen, en soms is een sprong in het diepe precies wat je nodig hebt om te komen waar je wilt zijn.

Mijn sprong in het Berlijnse studentenleven was spannend, maar ik had daarbij wel een hand om vast te houden (lees: een sterke hand van een bepaalde meubelmaker ;)). Dit is ook belangrijk: je kunt nog zo ver weg gaan, vergeet daarbij niet wat en vooral WIE je achterlaat (of meeneemt). Het internet kan een groot deel van die connectie faciliteren, maar face to face contact is nog altijd niet te vervangen.

Daarom heb ik ook heel veel zin om over een paar weken weer even naar Nederland te komen. Op 26 februari neem ik de trein naar Amsterdam, en zorg daarna dat ik op tijd richting Brabant ga voor carnaval. Ik hoop jullie allemaal te zien!!!

ps. Wat vinden jullie van mijn nieuwe design? Over uitstelgedrag gesproken haha!

zondag 9 januari 2011

I ♥ The Internet

Hey nog een gelukkig nieuwjaar allemaal!

Wat gaat de tijd toch snel, het is alweer 9 januari. Ik heb geen goede voornemens uitgesproken, want ik kon er eigenlijk geen bedenken. Ik ben momenteel precies waar ik zijn wil.

Eergisteren heb ik me met Christina (de zus van Lothar, en ondertussen een goede vriendin) aangemeld voor 10 dagen Bikram yoga. Voor 10 euro kun je 10 dagen lang onbeperkt lessen volgens. Bikram yoga is yoga in een kamer waar het 40 graden is. Dat klinkt heftig, en is het ook! Bij 40 graden breekt het zweet je al uit als je een slok water neemt, laat staan anderhalf uur yoga doet. Dus waarom zou je?? Simpelweg omdat je spieren bij die hitte ook veel soepeler worden, en je dus veel verder kan stretchen. Het is echt ongeloofelijk, mijn neus zat opeens tegen mijn knie aan.Vandaag zijn we weer gegaan, en hoe vaker je het doet, hoe beter het gaat.

Normale yoga doe ik al een tijdje online: www.yogatoday.com. Heerlijk wat voor mogelijkheden het internet ons tegenwoordig geeft. Hoewel mensen er ook verwend door raken. Bij Zalando ontvangen we af en toe echt idiote emails: "hallo, ik heb gisteren een jas op jullie website gezien, hij was paars met een zak aan de zijkant, weten jullie welke ik bedoel, die wil ik graag bestellen." Geen naam, geen contactgegevens, geen specifiekere informatie, geen grapje! En dat verwacht dan een antwoord terug?? Zaterdagochtend heb ik vanuit huis gewerkt (ik blijf het zeggen: internet is fantastisch) en Sebas zat verbijsterd over mijn schouder mee te kijken. Doen mensen dat echt??

Morgen heb ik een presentatie. Die zou eigenlijk vorige week plaatsvinden, maar de docent was ziek. Fijn dat hij dat ons nog even liet weten om 8u 's avonds de dag ervoor... Maar ach, het was goed nieuws. Neemt niet weg dat we de presentatie alsnog moeten geven. Het mooie is wel dat ons groepje maar 2x heeft hoeven afspreken om de presentatie te bespreken, en de rest hebben we online gecoördineerd. Gewoon een presentation aangemaakt in Google Docs, en daarin samengewerkt.

Af en toe bedenk ik wel eens wat het betekent dat ik mijn gedachten hiermee ook de openbare ether in slinger. Zeker na vorig weekend de film The Social Network te hebben gezien. Wat een impact heeft het internet tegenwoordig op onze dagelijkse levens! Maar aan de andere kant maakt de loutere kwantiteit van het online materiaal het onmogelijk dit allemaal te monitoren. Het aantal actieve blogs online is blijkbaar een omstreden nummer (zelfs dat is al niet eenduidig te meten), maar zit ergens tussen de 2 en 3 miljoen. Das nogal wat. Ik moet zeggen dat ik zelf ook een flink aantal blogs lees tegenwoordig, van EU updates en de blog van Neelie Kroes (de Nederlandse EU commissaris, voor de digitale agenda notabene), tot minimalist blogs, yoga info en studeertips. Het is goed zoeken tussen alle onzin die geschreven wordt, maar er wordt ook een hoop moois gepubliceerd.

Ik hoop jullie dus allemaal snel online te zien, op Facebook (I hope you like me), Skype (daphneviolet) of good ol' email. Ik kom trouwens ook binnenkort weer offline langs, na mijn tentamens van ongeveer 25 februari tot 9 maart. Nu ik het me bedenk, ik moet mijn ticket nog boeken. Ga ik gelijk doen, ONLINE! :)